Dlaczego organizm reaguje na lęk
Stresujące wydarzenia życiowe mogą wywołać ataki paniki. Jednak ataki paniki nie zawsze mają oczywistą przyczynę.
Fizyczne objawy ataków paniki wynikają z reakcji organizmu typu „walcz lub uciekaj”, która generuje strach i niepokój.
Podczas reakcji walki lub ucieczki, osoba reaguje na autentyczne i nierealne zagrożenie w ten sam sposób i za pomocą tych samych reakcji fizjologicznych. Na przykład zwiększa się częstość akcji serca i oddychania, następuje przypływ adrenaliny, a zmysły stają się nadwrażliwe.
Ciało człowieka reaguje w ten sposób, ponieważ przygotowuje się do walki z zagrożeniem lub do ucieczki przed nim.
Wzrost przepływu krwi przygotowuje mięśnie do ucieczki przed niebezpieczeństwem i pozwala mózgowi skupić się i podejmować szybkie decyzje. Szybki oddech dostarcza organizmowi więcej tlenu, gotowego do ucieczki.
Jednak te rzeczy mogą spowodować, że osoba czuje się tak, jakby nie mogła uzyskać wystarczającej ilości powietrza, co może spowodować dalsze uczucia paniki.
Skutki długoterminowe
Zaburzenia lękowe mogą powodować, że ludzie unikają sytuacji, które wiedzą, że wyzwalają negatywne emocje. Mogą czuć się zawstydzeni, że nie mogą żyć tak, jak wszyscy inni. Z kolei może to prowadzić do zwiększonej izolacji społecznej i dalszego wycofania.
Kiedy tak się dzieje, osoba może wejść w cykl życia w strachu przed strachem, co oznacza, że strach przed atakiem paniki powoduje, że ma więcej ataków paniki.
Jeśli ktoś ma przewlekły lęk, jest zawsze w wysokiej gotowości. Może to negatywnie wpłynąć na ich zdrowie sercowo-naczyniowe, trawienne, immunologiczne i oddechowe.
Czy to jest lęk?
Jeśli dana osoba doświadcza paniki i lęku, powinna porozmawiać z pracownikiem służby zdrowia. Mogą one wykluczyć możliwość innych warunków i przyczyn fizycznych, takich jak:
wypadnięcie zastawki mitralnej
nadczynność tarczycy, lub nadczynność gruczołu tarczowego
hipoglikemia, czyli niski poziom cukru we krwi
stosowanie środków stymulujących, takich jak amfetamina, kokaina lub kofeina
odstawienie leków
Zarządzanie objawami fizycznymi
Pracownicy służby zdrowia mogą pomóc ludziom radzić sobie z fizycznymi objawami lęku, proponując połączenie leków i psychoterapii.
Niektóre badania zauważa, że połączenie tych metod może być skuteczne.
Leki
Leki nie leczą lęku, ale pomagają ludziom może zarządzać ich objawy bardziej skutecznie i zapobiec ich wpływ na ich codzienne życie.
Rodzaj leku, który zaleca pracownik służby zdrowia może się różnić w zależności od indywidualnych objawów i nasilenia ich lęku.
Jedną z grup leków, które pracownicy służby zdrowia mogą przepisać w celu leczenia zaburzeń lękowych, takich jak zaburzenia lęku społecznego i zaburzenia paniczne, są benzodiazepiny. Przykłady benzodiazepin obejmują alprazolam (Xanax) i diazepam (Valium).
Benzodiazepiny działają jako środek uspokajający i spowalniają funkcje organizmu danej osoby. Są one krótkoterminowym leczeniem lęku, ponieważ mogą stać się nawykowe.
Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) są lekami przeciwdepresyjnymi, które mogą również pomóc w leczeniu lęku. SSRI zwiększają stężenie neuroprzekaźnika serotoniny poprzez wpływ na regularny wychwyt serotoniny.